W XVI w. hiszpański konkwistador, Hernan Cortes, usłyszał o niewyczerpanych złożach złota na wybrzeżach Dzikiego Zachodu. Co prawda, fortuny się nie dorobił, ale za to odkrył bogactwo natury - osobliwe, wąskie morze, które nazwano jego nazwiskiem. Obecnie Morze Corteza funkcjonuje jako druga nazwa Zatoki Kalifornijskiej. W wodach tego zbiornika schronienie znalazły ważące niemal dwieście ton i mierzące nawet 27 metrów długości płetwale błękitne. Zimą spotkać tu można samice opiekujące się potomstwem. W mrocznej otchłani badacze odkryli coś niezwykłego - ze szczelin w dnie wypływa zasobna w związki mineralne woda o temperaturze 260 stopni Celsjusza. Jest to dowód na istnienie potężnych sił tektonicznych, które działają w głębi Ziemi. Żyzne Morze Corteza zapewnia życie otaczającym je jałowym wyspom, lecz także ma znaczący wpływ na kształt kontynentalnego wybrzeża.